ارزیابی و مقایسه اندکس ها و شمارش پلاکتی بیماران ایسکمیک قلبی با افراد سالم

سابقه و هدف: آترواسکلروز و عوارض آن علت اصلی در بیماری های ایسکمیک قلبی می باشد. پلاکت ها نقش اساسی در شروع آترواسکلروز و تشکیل لخته های کرونری بازی می کنند. نشان داده شده است که پلاکت های بزرگ از نظر هموستاتیک فعال تر می باشند. ارزیابی اندکس های حجمی پلاکتی می تواند در پیشگویی و افتراق حقایق کرونری حائز اهمیت باشند. مواد و روش ها: در این مطالعه 100 بیمار با درد قفسه سینه، براساس علایم بالینی و معیارهای تشخیصی استاندارد در سه گروه مجزا دسته بندی شدند. این گروه شامل 25 بیمار با آنژین ناپایدار، 25 بیمار با آنژین مزمن پایدار و 50 بیمار با درد قفسه سینه بدون منشا قلبی بعنوان افراد نرمال بودند. اندکس ها و شمارش پلاکتی در عرض 1 تا 3 ساعت بعد از نمونه گیری خون وریدی در محلول K3EDTA توسط دستگاه شمارش گر Sysmex KX21 تعیین شد. اطلاعات با آزمون ANOVA و Tukey و ارتباط مقادیر با ضریب همبستگی پیرسون و سطح معنی داری کمتر از 0.05 بررسی گردید. یافته ها: بیماران آنژین ناپایدار مقادیر (fl 0.23±10.7) (Platelet distribution width: PDW) و (Mean platelet volume: MPV) و (Platelet-lerge cell ratio: PLCR) بالاتر و شمارش پلاکتی کمتری نسبت به بیماران آنژین مزمن پایدار و افراد سالم داشتند (P<0.05). در بیماران آنژین مزمن پایدار MPV برابر (fl 10.1±0.2) بالاتر از افراد سالم (fl 9.5±0.1) بود ولی شمارش پلاکتی و سایر اندکس ها تفاوت آماری قابل ملاحظه نسبت به افراد سالم نداشت. هیچگونه تفاوت سنی و جنسی در مقادیر MPV در افراد مورد مطالعه وجود نداشت. نتیجه گیری: اندکس های حجمی پلاکتی در آنژین ناپایدار احتمالا بعلت یک فرآیند فعالیت پلاکتی و افزایش حجمی جبرانی، افزایش می یابند. کاهش شمارش پلاکتی در این وضعیت ناشی از مصرف پلاکت ها می باشد. این تغییرات در حجم و شمارش پلاکت ها می توانند بیماران آنژین ناپایدار را از بیماران آنژین مزمن پایدار و افراد سالم افتراق دهد.